Op het pleintje van het Bloemhof aan het einde van de Nieuwstraat staat het beeld Oud en Nieuw van Anton Geerlings. Twee meisjes staan rug aan rug en houden elkaars handjes vast. Het ene meisje draagt een jurkje tot net boven de knie, lange mouwen, kraagje half open en haren los. Het andere meisje heeft een lange onderrok tot op haar schoenen aan, met daaroverheen een hooggesloten doorknoopjurk en een hoofdkapje op. Wat opvalt is dat uit hetzelfde graniet twee jurkjes van heel verschillende stoffen zijn gemodelleerd.

De kunstenaar was autodidact en als steenbeeldhouwer en houtsnijder maakte hij dierfiguren en figuurvoorstellingen. Hij werkte als restaurateur onder andere mee aan de restauratie van de Laurenskerk in Rotterdam, de St Jan in ’s-Hertogenbosch, de Nieuwe Kerk in Amsterdam en de Dom in Utrecht.

Na de vernieuwbouw van het Bloemhof werd in 1980 het beeld in het midden het pleintje geplaatst, op een roodstenen sokkel. In 2014 werd het Bloemhofpleintje opnieuw ingericht met de gedachte dat het pleintje een podium zou worden en werd er aan de kant van de Zuiddijk een granieten zitbank gemaakt voor de toeschouwers én voor de meisjes, die vreemd genoeg niet naar het podium kijken.

Wat vindt een willekeurige Maassluizer ervan?

“Ik vind het beeld van de twee meisjes een schattige uitstraling hebben. Voor mij komt dit door de bescheiden omvang dat juist het idee geeft dat de rug aan rug en hand in hand staande kinderen op het punt staan weer van elkaar weg te springen. Er gaat ook een krácht uit van het werk omdat de kinderen in de stand van het moment steun aan elkaar hebben. Leuke details zijn de haren die, als het ware de kinderen verbindend, tussen hen in hangen. Het lange haar aan de ene kant en het staartje aan de andere kant. De gezichten van de kinderen lijken eenzelfde stemming uit te drukken, terwijl de kleding van beiden hen duidelijk onderscheidt. Kortom, een klein kunstwerk dat zeer de moeite waard is goed te bekijken.”

“Oud en Nieuw. Leuk kunstwerk waarvan de titel mij ontgaat. Het siert het pleintje wel op.”

Wat vindt een collega-kunstenaar uit Maassluis ervan?

“Jammer dat het zo vlak bij de dijk staat, ik zou het midden op het bloemenhof zetten, ook omdat je het dan heel goed van alle kanten kan bekijken.”

“Bij dit beeld is de titel belangrijk, want daardoor ga je beter kijken. Door de kleding die ze aan hebben zie je het tijdsverschil, maar ook door de oppervlaktebewerking. Ze staan met de rug tegen elkaar, maar zijn mooi verbonden doordat ze elkaar een hand geven. Ze zijn samen, maar toch apart.”

“Het is een mooi beeldje en als je mij vraagt waarom ze het Oud en Nieuw genoemd hebben, denk ik in eerste instantie aan de bebouwing. Als een al wat oudere Maassluizer heb ik het oude bloemhofje nog gekend, na de sloop hiervan in de jaren 70 is het huidige Bloemhofje op exact dezelfde plek nieuw gebouwd. Als ik het beeldje bekijk zie ik daar hetzelfde verschil, het ene meisje heeft een dubbele wijde rok, een soort hoepelrok, terwijl het andere meisje een jurkje aan heeft dat je nu nog steeds in het straatbeeld ziet. Dus ook oud en nieuw. Nu ben ik als man geen deskundige op het gebied van dameskleding, maar toch denk ik dat dit de verklaring van de naam is. In ieder geval zie ik het erin en daar gaat het om als toeschouwer. Je moet wel de geschiedenis van het Bloemhofje kennen om een dergelijke link te leggen.”

Anton Geerlings’ “Oud en Nieuw” is meer dan alleen een beeldhouwwerk; het is een reflectie op de tijd en een uitnodiging om na te denken over de relatie tussen verleden en toekomst.

Kunstwerk van de Maand

Wil je weten waar dit beeldhouwwerk nu precies staat? Kijk dan op: www.maassluis.nl/kunstwerkenkaart Voor meer informatie over de kunstenaar en het kunstwerk kunt u de website van de Culturele Raad Maassluis raadplegen: https://crmmaassluis.nl Het Kunstwerk van de Maand wordt u gebracht door Mischa Koorneef (initiator en coördinatie), Jacques Visker (research), Nel Wilkes (fotografie) en Charmaine Hulsbosch (publiciteit).