Bronnen
https://www.erikbuijs.nl/bio.php
https://huubhannen.nl/kunstenaar/erik-buijs/
https://www.galeriewit.nl/kunstenaars/erik-buijs
Erik Buijs volgde een opleiding in monumentale sculptuur aan de Sint Joost Academie in Breda en hij studeerde monumentale architectonische vormgeving aan de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem. Erik maakt al jaren naam met een stroom beelden in de openbare ruimte. Vaak in beton, brons of aluminium gestolde beelden van gekleide aardmannetjes. Het zijn monumentale mannetjes die gezien willen worden. Vaak narrige types, maar ook een beetje introvert. Sneu, maar vol power en soms heerlijk herkenbaar. Erik bouwt zijn beelden op uit klei of was, het maakplezier en de sporen van het boetseren – inclusief duimafdrukken, handpalmvegen en messneden – zijn goed zichtbaar. Hij noemt zich liever beeldenmaker dan kunstenaar. Zijn mannetjes zijn direct herkenbaar, een mengeling tussen Primitieve Kunst en stripfiguren. Zijn beelden lijken zich bewust te zijn van de toeschouwer en commentaar te geven op hun omgeving. Afhankelijk van de blik van de beschouwer is dat ironisch of humoristisch. Eriks mannetjes moeten wel functioneren in de omgeving waarvoor ze zijn gemaakt. Hij onderzoekt de betekenis van zijn beelden zorgvuldig en denkt na over de interpretaties die ze oproepen.
In 2013 maakte Erik Buijs in opdracht van de gemeente Maassluis een kunstwerk, De Vuurtorenwachters. Twee houten palen van ca. 9 meter hoog werden in de wijk Het Balkon geplaatst. Beide zijn omringd door een grote, vierkante, houten plantenbak zodat het lijkt of ze daar uit komen groeien. De palen stonden ver uit elkaar vandaan. De ene stond recht voor basisschool Het Balkon en de andere aan de Delflandsedijk, bij de middelste ingang van Avonturis. Volgens Eriks beschrijving ervan op zijn website, moeten de palen samen een lichtlijn vormen. Dat doet meteen denken aan de twee lichtbakens die in het -nog nabije- verleden langs de rivier stonden en de roergangers op de schepen hielpen om op koers te blijven in de vaargeul. Nu zijn er twee straten op Het Balkon naar die bakens genoemd, Het Hoge Licht en Het Lage Licht. Als de roerganger die lichten zag en hij kreeg ze varende weg recht boven elkaar, dan lag hij ‘in de lichtlijn’. Erik heeft met dit idee gespeeld. Bij de paal voor de school hing hij een mannetje met een draaglamp helemaal bovenin en in de paal voor Avonturis een zelfde mannetje halverwege. Zo’n vuurtorenwachter is een grof gekleid en daarna in aluminium gegoten mannetje met een groot gezicht en een lange baard. Hij draagt een vreemde hoofdtooi. Aan de voorkant lijkt het op een kapiteinspet maar aan de achterkant is het een zuidwester. Hij heeft zijn lamp in de linkerhand, de arm half geheven. Onder de rechterarm houdt hij zijn teddybeer geklemd.
In het najaar van 2020 verhuisde het mannetje met het bovenlicht van de school naar de middenberm van de Jacob van Heemskercklaan, recht voor de Doggevaart. Zijn collega met het onderlicht zal ook nog wel een tikje opzij gaan, zodat die recht voor de middellijn van de Jacob van Heemskercklaan komt te staan. Eindelijk samen in één zichtlijn.
23 februari 2023
Jacques Visker, HVM