Bronnen
Interview met Wilma Kuil, september 2020
www.wilmakuil.nl
www.tomaello.nl
Halfronde zitbank met hoge rug in lichtblauw beton en blauw terrazzo met gestileerde terrazzo bloemmotieven.
Geplaatst in 2008 aan de wandelboulevard langs de Burgemeester Van der Lelykade.
Twee monumentale bloementrappen leiden vanaf de Hoogstraat in Vlaardingen omlaag naar winkelcentrum Het Liesveld. Die trappen en ook het plaveisel van het Veerplein vlakbij zijn ontworpen door Wilma Kuil en in 1996 samen met haar gerealiseerd door Giulio Tomaello uit Vlaardingen. Zijn firma staat internationaal bekend om zijn bouwwerken in terrazzo/ beton. Veel Maassluizers kennen de trappen daar wel. En zo kwam het dat de Stichting Promotie Maassluis bij Wilma aanklopte om ook voor ons stadshart een monumentaal kunstwerk te creëren. Zij ontwierp voor het midden van de Markt een bank met een podium en maakte een maquette voor de presentatie. Maar de bank is daar nooit gekomen. Er kwamen niet genoeg Maassluise handen voor op elkaar. Toch had de maquette veel indruk gewekt want later volgde wel de opdracht voor een bank op de oever van de rivier. Opnieuw volgde een ontwerpproces.
Wilma kuil: “Achter al mijn kunst, zowel bij vrij werk als bij opdrachten, zit een verhaal. Bij deze bank ging ik uit van de plek. Wie vanuit zee de rivier opvaart ziet de oever, maar niet het land daarachter. De polder, de vlieten, de wijde luchten. Die wilde ik hier naar de oever brengen. Zo ontstond het thema voor het uiterlijk: de plompen, de waterlelies en de blauwe kleur van water en lucht. De cirkelvorm van de bank wil mensen bij elkaar brengen: praten in een kring. En ik zie dat het werkt. Ik kom er regelmatig en het is er vaak een trefpunt. Dat komt ook door de comfortabele zit en door de hoge rug krijg je niet de wind in je nek.”
Na de maquette voor de presentatie volgde een GO. Wilma maakte eerst een houten model op ware grootte (van één van de acht delen van de bank) en kwam zo tot de ‘ideale zit’. Giulio Tomaello maakte op basis van het bankmodel een gietmal terwijl Wilma uit stukken gekleurde terrazzo een mozaïek van bloemen en bladeren ontwierp. Acht keer is daarna hetzelfde procedé herhaald: het mozaïek in de mal vastmaken, bewapening er in aanbrengen en de mal volstorten met een mengsel van sierbeton en blauwe terrazzokorrels. Na het uitharden zijn de acht identieke bankdelen glad gepolijst, klaar om geschakeld te worden tot de halfronde bank waar wij zo graag op zitten.
Kort na de onthulling werd Wilma gevraagd om op een school in Schiedam te vertellen over haar vak, kunstenaar, en de opleiding daarvoor. Er waren ook enkele leerlingen uit Maassluis. Ook de bank kwam ter sprake. “Mevrouw, uw bank heeft een geheim!” Wilma wist daar niet van en vroeg om uitleg. “Als je op de bank zit en je vertelt zachtjes iets tegen wie er naast je zit, dan horen ze het aan de andere kant op de bank net zo goed. Het is een fluisterbank…”
Dus wie een geheim bewaren wil…
September 2020
Jacques Visker, HVM
