Zittend mensfiguur op paal

Fotograaf: Nel Wilkes

Kunstwerk van de maand: Februari 2021

Ton Buijnsters

1936

Beeldhouwer, bouwkundig tekenaar

Bronnen

Informatie uit het archief van de gemeente Maassluis, cluster stad, team Cultuur.
https://www.bd.nl/den-bosch-vught/beelden-van-buijnsters~a028fc6d/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_beelden_in_Haaren/

Op de hoek van de Lange Boonestraat en de Vlasserij zit een klein bronzen mens op een gemetselde stenen pilaar. Die paal zelf staat op een breed tableau van 2 bij 2 meter en net zo hoog dat je erop kunt zitten. Met lekker weer wordt dat ook veel gedaan. Winkelende mensen met volle tassen, net van de supermarkt, samen in gesprek. Vaak ook jongelui van het Lentizcollege, na de les groepend en snoepend, hun fietsen rondom. Dan ligt er later nog wel eens een leeg blikje in de armen van het mensje op de paal, dat daar zelf ook in rusthouding zit.

Het beeldje is in 1989 aan de gemeente geschonken door Heijmans Milieutechniek, de firma die de sanering van de vervuilde bodem onder de huizen van de Vertowijk toen afrondde. Het beeldje staat op de plaats waar de Vertowijk I vanaf de Lange Boonestraat begint. Het was bedoeld als een tegemoetkoming aan de wijkbewoners voor alle overlast bij de bodemsanering, maar ook een blijk van waardering voor alle medewerking die de bewoners en de gemeente aan de firma hadden verleend.

De pilaar staat symbool voor de bereikte mijlpaal in het hele proces van de bodemsanering. De onrust is voorbij, de rust is teruggekeerd. Daarom ook dat zitplateau, waarop het na gedane arbeid goed rusten is.

Bovenop de zuil zit een kind, symbool van nieuw leven en levensvreugd. Onbezorgd kan het nu weer klimmen en klauteren. Levendig en zonder vrees de toekomst tegemoetziend.

Ton Buijnsters woonde en werkte in Haaren, Noord-Brabant. “Wilden ze vanuit onze gemeente flink wat geld uitgeven voor een nieuw kunstwerk, dan gingen ze naar buiten. En hadden ze er niet al te veel voor over dan kwamen ze terecht bij Buijnsters”, vertelt bewonderaar Antoon van Hedel uit Haaren met twinkelende ogen. In het dorp staan dan ook meerdere kunstwerken van hem, maar ook op andere plaatsen in Brabant, zoals in ’s-Hertogenbosch.

Over de naam van het kunstwerk. Bij voorkeur noemen we dat bij de naam die de kunstenaar eraan gaf. Dat is ook hoe het door team Cultuur van de gemeente wordt benoemd. Maar “Zittende mensfiguur op paal”… Het is nauwelijks voorstelbaar dat een kunstenaar uit Brabant zijn bronzen kind zo genoemd heeft. Jammer dat we het hem niet meer kunnen vragen. Kijk eens naar dat mijmerende kind. Zullen we het voortaan “de vertekijker” noemen?

1 november 2020,
Jacques Visker, HVM

Wat vindt een willekeurige Maassluizer ervan?

-Ik vind het een mooi beeld. De gedachte erachter is vast mooi weergegeven in dit figuur.
Aleyna Buyukodabasi (16 jaar)

-Ik vind het een raar standbeeld waarvan ik de betekenis niet weet en ik zou liever een standbeeld in mijn stad hebben waarvan de betekenis ook eronder geschreven is.
Als we de betekenis zouden weten zouden we er misschien meer respect voor hebben.
Gabriëlla (15 jaar)

-Het beeld laat me aan een schoorsteen denken en in het begin dacht ik dat het een racistische bedoeling had maar ik ben van mening veranderd en ik wacht tot er verteld wordt wat de bedoeling daarvan is. Voor de rest valt het wel mooi op als je langsloopt.
Levi Assih (10 jaar)

Wat vindt een willekeurige Maassluizer ervan?

-De titel kan niet duidelijker zijn, het kunstwerk laat precies zien wat het zegt. Ik ben wel erg benieuwd naar wat de kunstenaar in gedachte had bij het maken van dit beeld. Het is namelijk niet zo dat het ‘mensfiguur op paal’ echt een fijn uitzicht heeft op de plek waar het kunstwerk staat. Ik vind het wel een mooi kunstwerk. Het lijkt ook echt of het mensfiguur diep in gedachte is.
Janneke Noordermeer

-Daar zit ze dan te kijken naar al die mensen die op dit drukke kruispunt voorbijkomen. Het beeld spreekt mij niet zo aan, de verhoudingen en vormen zijn een beetje grof. Ik kom er elke dag langs maar dit is een beeld waar ik niet met een glimlach voorbij ga.
Nel Slotboom

-Een aardig beeldje van een zittende figuur (kan man, vrouw of kind zijn) die niets anders heeft te doen dan op zijn gemak het drukke leven op het kruispunt bekijken. Helaas zit het figuurtje zo hoog dat het nauwelijks opvalt. De waarde van het geheel lijkt vooral in de sokkel te zitten. Die biedt een royale zitplaats aan mensen die even willen rusten. En die mensen kunnen er niets anders doen dan… ja, op hun gemak het leven op het drukke kruispunt bekijken. In die zin is het beeld zeer geslaagd.
T.M. Vink

Wat vindt een collega-kunstenaar uit Maassluis ervan?

-Hoog en droog op zijn paal, uitkijkend op de Lijndraaiersbrug zit op de hoek Lange Boonestraat en P.C. Hooftlaan een bronzen mens.

Het is een beeldje in Maassluis waar je gemakkelijk aan voorbij loopt zonder dat het je opvalt.

Dat is jammer, het is werkelijk een bijzonder mooi beeldje, gemaakt in 1988 door de Haarense kunstenaar Ton Buijnsters (1936 -1998).

Op zijn gemakje zittend, een been opgetrokken met de armen om de knie, het andere been ontspannen naar beneden hangend, een ronde rug en een vriendelijk gezicht zie je een figuurtje dat in gedachte voor zich uitkijkt.

Is het een vrouw of is het een man, het kan beiden, de kijker mag het zeggen.

Was de kunstenaar zijn tijd vooruit en heeft hij bewust een genderneutraal beeldje gecreëerd?

Ik denk van wel, het heet niet voor niets “ Zittend mensfiguur op paal”.

Ga zelf eens kijken wat je er van vindt, het is de moeite waard.
Henk v.d. Hoek

-Ik zie een KINDFIGUUR.

Het is een kinderrijke buurt, waar kinderen na de bodemsanering weer veilig kunnen wonen en spelen.

Het gemetselde muurtje onder het object wordt door hen ook veel als ontmoetingsplaats gebruikt.
Willy Minderhoud


-Bij beelden binnen en buiten is een sokkel heel belangrijk en bepalend.

Bij dit beeld overheerst de sokkel veel te veel. Het beeld op de sokkel, waar het om gaat, valt bijna niet op.

Je denkt eerder dat het een schoorsteen is die op een hoek staat. Dat is jammer eigenlijk, want het beeldje heeft iets heel gemoedelijks en rustgevend.

De sokkel had veel lager gekund, misschien anderhalve meter hoog, dan is het beeld ook veel toegankelijker voor de voorbijganger, Want de manier waarop de persoon kijkt is zeer de moeite waard om gezien te worden. Lekker chillen is het motto van de figuur.
Friedie Kloen